Datum: 23/01/2021 - 07/02/2021
-Tijdstip: Hele dag
We waren van het witte huis afgeraakt:
de stekel in de hiel van wandelaars.
Het Durmedal verloor zijn monument
van de verpaupering, zijn vuilste plek.
Vanuit het stof stegen de dure woorden
op: een BPA, saneringszone,
ruimtelijk decreet van tegenspraak,
educatief dossier. Uitdagend naakt.
Het huis van beerschippers en kolenlossers
kromp ineen. De schilder met lang haar
had in haar schaduw nog geslapen. Traag
gesterf. De brug. Het water zweeg. De wormen
van de weemoed vraten gulzig voort.
en zo ging ook de waterhoek teloor.
In deze donkere tijden gedomineerd door anderhalvemeteren, zonder contact noch aanraking, is de nood hoog om geraakt te worden. En poëzie bezit nu eenmaal die kracht om ons te toucheren, te ontroeren,
en ons via het woord met elkaar te verbinden.
Etienne Colman is hierbij ons voorbeeld. Het is overduidelijk dat hij iets met De Koolputten heeft. Wie zijn beide gedichten over deze site leest, die geprint op glasplaat aan de gevel van de orangerie hangen, snapt direct dat de vroegere loskaai voor hem niet vreemd is.
De Koolputten / Kunstforum vzw mee helpen groeien?
- gewoon lid: € 35*
- steunend lid: € 50*
- lid van beschermcomité: € 100*
*Wenst uw partner mee aan te sluiten, dan kan dit voor 10 euro extra.
Het gewenste bedrag kan je overschrijven naar BE62 7310 4749 9861 met vermelding ‘Vriend van De Koolputten’.